Kiedy biuro podróży może podnieść cenę wycieczki?

Korzystanie z usług biura turystycznego zawsze powinno wiązać się lekturą warunków na jakich oferta jest przedstawiana klientowi. Nierzadko można spotkać się z zapisem, treścią którego przedsiębiorca zastrzega sobie możliwość zmiany ceny wykupionej uprzednio wycieczki. Co na to prawo?

Kwestię tę reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 roku o usługach turystycznych. Przepisy ustawy jednoznacznie wskazują na trzy przypadki w ramach których cena wykupionej wycieczki może ulec zmianie na niekorzyść klienta. Możliwość taka występuje w przypadku wzrostu kosztów transportu, wzrostu opłat urzędowych, podatków lub opłat należnych za usługi turystyczne lub w przypadku wzrostu kursów walut. Warto pamiętać, że organizatorowi przysługuje możliwość zmiany ceny wycieczki po podpisaniu z konsumentem umowy jedynie wtedy, gdy możliwość taka przewidziana została w zawartej pomiędzy stronami umowie. Analogicznie, brak takiego zastrzeżenia, powoduje niemożność podwyższenia ceny nawet w świetle wystąpienia zaistniałych wyżej okoliczności. Ponadto, zgodnie z prawem organizator wycieczki nie może do umowy z klientem wprowadzać postanowień mniej korzystnych dla konsumenta niż te wynikające z ustawy, wobec czego uzależnienie zmiany ceny wycieczki od okoliczności innych niż wskazane powyżej, nie jest możliwe. Cena usługi ustalona w umowie, nie może ulec podwyższeniu w okresie 20 dni przed datą wyjazdu. Wówczas możliwe jest tylko obniżenie ceny wycieczki.

Przepisy prawa wymagają dla skuteczności podwyższenia ceny, udokumentowania wzrostu kosztów ze wskazaniem, jaki wpływ na podwyżkę ceny miało zdarzenie warunkujące możliwość zmiany warunków umowy w zakresie kosztów usług.

W przypadku, gdy wystąpią okoliczności warunkujące zmianę ceny usługi turystycznej, organizator wycieczki powinien niezwłocznie powiadomić o tym fakcie klienta, któremu wówczas przysługuje prawo do odstąpienia od umowy za natychmiastowym zwrotem wszystkich poniesionych dotychczas kosztów i bez obowiązku zapłaty kary umownej. Ponieważ mowa o relacji przedsiębiorca – konsument, wszelkie postanowienia umowne ograniczające powyższe uprawnienia konsumenta, są niedozwolonymi klauzulami umownymi.  

Łukasz Więckowicz