Poradnik turysty cz. VI: zwierzę w podróży (UE)

Przewóz domowego zwierzęcia przez granice państwowe nie jest sprawą prostą. Jeżeli zatem planujemy zagraniczną podróż i nie chcemy rozstawać się z psem, kotem lub innym zwierzakiem, warto zapoznać się z poniższymi regulacjami dotyczącymi zasad przemieszczania się zwierząt po terytorium Unii Europejskiej.

Od początku 2012 w Unii Europejskiej obowiązują Ogólne zasady przemieszczania zwierząt towarzyszących po terytorium UE. Zgodnie z nimi, niektóre rodzaje zwierząt (psy, koty, fretki) muszą być identyfikowane za pomocą mikroczipu (transponder zgodny z normą ISO  11784, możliwy do odczytania przez czytnik zgodny z normą ISO 11785). Tym samym, metoda identyfikacji akceptowana do 3 lipca 2011r. polegająca na tatuowaniu zwierząt nie jest już wystarczająca (jednak w przypadku zwierząt z czytelnym tatuażem i dowodem potwierdzającym oznakowanie przed 3.07.2011r. nadal jest to metoda dopuszczalna). Ponadto, wspomniane wyżej zwierzęta domowe muszą być zaszczepione przeciwko wściekliźnie (w przypadku pierwszego szczepienia  uzyskuje ono ważność po upływie 21 dnia od daty jego dokonania, późniejsze dawki przypominające muszą być podawane regularnie). Zwierzęta muszą być również zaopatrzone w paszport wystawiony przez uprawnionego lekarza weterynarii. Rejestr uprawnionych lekarzy dostępny jest na stronie internetowej www.vetpol.org.pl. Jeżeli liczba przewożonych przez granice zwierząt przekracza liczbę 5 sztuk bądź też przewożone są one w celach komercyjnych, wymagane jest posiadanie przez nie świadectwa zdrowia wystawionego przez lekarza weterynarii.

W przypadku podróży ze zwierzętami zaliczanymi do gatunków chronionych (objętych Konwencją Waszyngtońską CITES) należy posiadać przy sobie wymagane prawem dokumenty ich dotyczące.

To jednak nie koniec niezbędnych do spełnienia wymogów. Wszystkie państwa unijne mają bowiem dodatkowe wewnątrzkrajowe przepisy dotyczące wwozu na ich terytorium poszczególnych rodzajów zwierząt domowych. I tak na przykład, jeżeli planujemy podróż do Wielkiej Brytanii, Irlandii, Finlandii czy Malty, towarzyszące nam psy obowiązuje profilaktyka przeciwko tasiemcom Echinococcus multilocularis preparatem zawierającym praziquantel. Powinna ona być przeprowadzona w czasie nie dłuższym niż 120 h i nie krótszym niż 24 h przed wwozem psów na terytorium któregoś z tych państw. Z kolei na terytorium Cypru nie wwieziemy zwierzęcia młodszego niż 111 dni, a na terytorium Francji psów w typie pitbull terier, boerbull i psów z nimi spokrewnionych i nie posiadających rodowodu, gdyż na ich posiadanie we Francji wymagane jest zezwolenie. Powyższe wyliczenie jest jedynie przykładowe.

Z uwagi na duże rozproszenie przepisów dotyczących wwozu zwierząt domowych, aby uniknąć niedogodności na granicy, najlepiej już na etapie planowania podróży skontaktować się ze służbami weterynaryjnymi państwa przez którego terytorium nastąpi przewóz zwierzęcia lub szukać informacji na ten temat w Głównym Inspektoracie Weterynarii  (www.wetgiw.gov.pl).

Joanna Groniak