Miejsce zamieszkania dziecka po rozwodzie.

Zgodnie z treścią art. 26 Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, miejscem zamieszkania dziecka jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Gdy dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy.

Sąd wydając wyrok w sprawie rozwodowej jest zobowiązany orzec o władzy rodzicielskiej. Przepisy przewidują w tym zakresie następujące możliwości:

a)      Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, drugiemu tę władzę ograniczając do określonych praw i obowiązków względem dziecka.

b)      Sąd może pozostawić władzę rodzicielską obojgu rodzicom na ich zgodny wniosek, jeżeli przedstawili porozumienie (tzw. plan wychowawczy) i jest zasadne oczekiwanie, że będą współdziałać w sprawach dziecka.

c)       Sąd może zastosować inne rozstrzygnięcia jak pozbawienie, ograniczenie czy zawieszenie władzy rodzicielskiej.

Warto zwrócić uwagę na to, że przepisy czynią rozróżnienie pomiędzy miejscem zamieszkania dziecka, a miejscem pobytu dziecka, czyli miejsce faktycznego przebywania dziecka.

Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, to wspólnie decydują oni o miejscu pobytu dziecka. Gdy mają odmienne stanowiska, możliwe jest uregulowanie tej kwestii przez sąd. Jak stanowi art. 97 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego o istotnych sprawach dziecka rodzice rozstrzygają wspólnie. W braku porozumienia między nimi rozstrzyga sąd opiekuńczy. W tym celu należy do sądu rejonowego wydział rodzinny i nieletnich złożyć wniosek o rozstrzygnięcie o istotnych sprawach dziecka.

Łukasz Więckowicz