Co czeka polskie miasta?

Rada Ministrów na posiedzeniu dnia 16 lipca br. przyjęła opracowany przez ministra rozwoju regionalnego Projekt Założeń Krajowej Polityki Miejskiej (KPM). Dokument ten stanowi pierwszy krok do opracowania dokumentu docelowego, jakim będzie KPM. Jak wynika z uzasadnienia projektu „krajowa polityka miejska jest celowym, ukierunkowanym terytorialnie działaniem państwa na rzecz zrównoważonego rozwoju miast i ich obszarów funkcjonalnych oraz wykorzystania ich potencjałów w procesach rozwoju kraju. Jest programowana na poziomie krajowym i realizowana poprzez tworzenie optymalnych warunków rozwoju miast oraz poprzez działania inwestycyjne podmiotów publicznych i niepublicznych” (Założenia krajowej polityki miejskiej do roku 20200, s.5).

W KPM mają zostać określone źródła finansowania kierunki działań na rzecz rozwoju polskich miast w latach 2014-2020.

Przygotowywanie projektu zostało poprzedzone badaniami, jakie przeprowadziło Ministerstwo Rozwoju Regionalnego. Efektem tego było przygotowanie raportu dotyczącego społeczno-gospodarczych i przestrzennych trendów obszarów miejskich.

Krajowa polityka miejska dotyczy „miast i obszarów zurbanizowanych rozumianych w ujęciu funkcjonalnym. Miejski obszar funkcjonalny, zgodnie z KPZK 2030, definiowany jest jako układ osadniczy, ciągły przestrzennie, złożony z odrębnych administracyjnie jednostek. Obejmuje zwarty obszar miejski i powiązaną z nim funkcjonalnie strefę zurbanizowaną. Tym samym polityka miejska będzie oddziaływać zarówno na obszary gmin miejskich i powiatów grodzkich, jak również wchodzących z nimi w interakcje gmin miejsko-wiejskich i wiejskich” (tamże s. 5-6).

W projekcie wskazano na:

-najważniejsze wyzwania dla Polski w zakresie rozwoju miast i procesów urbanizacji w perspektywie roku 2020;

-potrzebę wykorzystania potencjału głównych ośrodków miejskich i ich obszarów funkcjonalnych do kreowania wzrostu i zatrudnienia oraz zdynamizowania rozwoju kraju;

-potrzebę wykorzystania potencjału miast w procesach rozwoju regionalnego na obszarach problemowych o znaczeniu krajowym;

-konieczność przeciwdziałania degradacji społeczno-gospodarczej i przestrzennej obszarów zurbanizowanych;

-potrzebę oprawy ładu przestrzennego na obszarach miejskich i powstrzymanie żywiołowej;

-potrzebę poprawy jakości zarządzania i współpracy na obszarach miejskich, w tym na obszarach funkcjonalnych miast suburbanizacji.

Bez wątpienia polskie miasta wymagają spójnej i rozwojowej polityki prawnej, społecznej i gospodarczej. Istotna wydaje się poprawa konkurencyjności wielu ośrodków miejskich, oczekiwany jest również wzrost gospodarczy i wzrost zatrudnienia. Należy mieć nadzieję, że politycy dostrzegają problemy, a także potencjał polskich miast, a przygotowywanie dokumentów nie będzie jedyną formą aktywności w kierunku zwiększenia atrakcyjności polskich miast.

Maksymilian Szeląg-Dylewski